Ciencia e xornalistas

Os xornalistas somos moi de velorios. Arredor dos mortos é cando erguemos a voz, chorando ao desaparecido e consolando aos seus orfos. Cando desaparece un medio de comunicación poñémonos de loito e sacamos os pésames mellores e máis requintados do cartafol dos florilexios paraliterarios. Un día é un día e unha ocasión para saír do suxeito-verbo-predicado de sempre. A verdade é que nos últimos tempos estamos adestrando como se o velorio de medio o fosen a declarar deporte olímpico, e non damos abasto a consolar a tanta orfandade.

Pero tamén hai nacementos. Coma este. E nunca os celebramos como deberíamos, porque en vez de alborozarse como o pai do fillo pródigo da Biblia, que empezou a programar unha matanza na facenda, habitualmente analizamos a criatura con ollo crítico de comadróns experienciados e comentamos con displicencia e entre dentes: “Isto non vai prender”.

A min préstame que naza GCiencia. En primeiro lugar porque é un medio especializado en algo que tradicionalmente na prensa estaba a medio camiño entre o entretemento e superchería. As informacións científicas tiñan orixe en remotas universidades que proclamaban teorías superferolíticas das que nunca máis se volvía saber nada. E cando a noticia científica era realmente noticia e realmente científica, era sometida a un tratamento mediático que a convertía en fonte de polémica na que participaba todo canto se consideraba con dereito a ter un pito que tocar.

En segundo lugar, porque é un medio informativo, está feito por xornalistas. Xa sei que debe haber unha chea de webs de información de alto nivel científico, pero todo é pouco para fomentar a divulgación (“O aspecto máis triste da vida actual é que a ciencia gana en coñecemento máis rapidamente que a sociedade en sabedoría”, queixábase Asimov), e tamén é preciso xerar ferramentas e saberes para que a ciencia non sexa para os profesionais da información un arcano. Como dixo Albert Einstein non entendes realmente algo a menos que sexas capaz de explicarllo a túa avoa. E para iso necesítanse xornalistas.