As curiosidades dos esbirros que non coñecías

Sentes un cosquilleo no nariz seguido dunha inhalación profunda tras a que se corta a respiración, péchanse os ollos e chega ese liberador “atchús” final. O esbirro é un reflexo habitual do noso corpo que persegue o obxectivo de liberar ao noso nariz de irritantes non desexados como o po, o pelo de animais, o pole ou ese pouco de pementa que se aproxima ás túas fosas nasais provocando que esbirres ipso facto.

Basicamente, é a forma que ten o noso corpo de desfacerse desas pequenas e molestas cousas que non deberían nin aproximarse aos pulmóns e que interfiren no sistema respiratorio. Pero hai algunhas cousas pouco coñecidas sobre este fenómeno común que deberías saber.

É imposible abrir os ollos

Mira que o sabes, pero probablemente tentáralo algunha vez. Deixa de facer o bruto porque resulta que non podemos abrir os ollos mentres esbirramos.

O motivo? Un acto reflicto provocado polos nervios do nariz. Estes están conectados cos nervios dos ollos de forma que cando se achega o “atchís” estimulan aos seus irmáns e empezas a palpebrar cun peche de pano obrigado cando se dá o esbirro.

O sol pode ser un desencadeamento

Pode que nalgunha ocasión, cando tes esa sensación de ter o esbirro atravesado, alguén che recomendara que mires directamente ao sol ou a unha luz para liberalo, aínda que non sempre funciona.

Se é así é porque non te atopas entre ese 20% da poboación que sofre o reflexo de esbirro por luz brillante. Tamén coñecido como esbirro fótico, é un fenómeno que se traduce en que as persoas expostas á luz brillante responden involuntariamente cun esbirro.

Trátase dun trazo que se transmite xenericamente, cun 50% de posibilidades de herdanza, do que se cre que só ocorre despois de estar nun lugar escuro durante polo menos cinco minutos, aínda que aínda non está demasiado claro e hai persoas que non necesitan saír dunha cova para que ao ter contacto cun foco potente de luz xurda o esbirro.

É, en definitiva, unha característica bastante común e en ningún caso perigosa, agás se es piloto de combate, para quen os expertos cren que esta condición podería traducirse en accidentes mortais.

[box size=”large”]Se esbirras tras mirar ó sol é porque sofres o fenómeno do “esbirro fótico”[/box]

E o sexo tamén

Ocorreuche algunha vez? Non é nada estraño, nin un sinal de que che contaxiaran a gripe durante os teus xogos sexuais. Ao parecer, o responsable destes esbirros postcoitais é o sistema nervioso parasimpático, encargado de regular actividades como o ritmo cardíaco, a dixestión e os músculos e fluídos relacionados coa excitación, que pode desencadear un “atchís” nun momento do menos oportuno.

Non podes esbirrar durante o soño.

Cando nos deitamos as membranas mucosas do nariz ínchanse. En realidade, isto debería facernos moito máis sensibles ás partículas de po que se arremolinan dentro e fóra das nosas fosas nasais, pero mentres durmimos é imposible que nos afecten.

Durante a fase REM todos os músculos, excepto os que controlan os movementos dos ollos, están paralizados, incluídos os responsables de expandirse e contraerse para que esbirres. Ademais, durante o soño as neuronas responsables de causar os esbirros están desactivadas, polo que ningún espasmo muscular seguido da expulsión de partículas polo nariz ocorrerá mentres dormes.

[box size=”large”]Durante o soño, as neuronas causantes dos esbirros desactívanse[/box]

Unha velocidade sorprendente

Calcúlase que a velocidade media dun esbirro está entre os 50 e os 70 quilómetros por hora, claro que se quen esbirra é unha persoa de gran tamaño podería superar os 100 facilmente.

Esta forza explica que ás veces sintas coma se te desen un lategazo, e mesmo poidas sentir molestias no pescozo ou costas. A explosión foi a tal velocidade que os teus músculos quedan esgotados!

Afecta o ritmo cardíaco

Xusto antes de esbirrar inhalamos aire profundamente e mantémolo coma se cortásese a respiración. Esa respiración profunda aperta os músculos do peito e aumenta a presión nos pulmóns, o que se traduce en que o fluxo sanguíneo que vai cara ao corazón derívese momentaneamente e o latexado sexa máis lento durante ese rápido instante.

Cando expulsamos o aire polo nariz aumenta a presión arterial e o ritmo cardíaco a toda velocidade, o que produce esa estraña sensación de que o noso corazón parouse durante uns segundos.

Explosión de partículas

Debes tapar a boca. Norma de educación básica que a túa nai non che dicía por dicir: se non nos tapamos a boca ao esbirrar deixaremos que todas esas pequenas pingas de saliva que poden ir ben cargadas de bacterias permanezan suspendidas no aire durante moito máis tempo do que pensas, podendo caer sobre calquera superficie ou persoa próxima que levará consigo as túas partículas residuais.