Únete á nosa canle de Whatsapp
Coa chegada do outono, os figos son un dos tesouros máis prezados das hortas galegas. Froitas moi nutritivas, que achegan ao noso organismos altas cantidades de fibra, minerais (potasio, calcio ou ferro) e vitaminas (K, B1, B5 e B6). Grazas á súa pel suave, a súa pulpa melosa e o seu sabor doce, os figos son suculentos e fáciles de degustar. Por todo isto, actualmente existe unha alta demanda en canto ao consumo de figo fresco.
Aínda que en Galicia o seu consumo é xeralizado, Extremadura lidera a produción española de figo, cun total de 8.272 toneladas anuais, o que supón case o 29% do total español e 5.220 hectáreas de figueiras. Porén, produtores e consumidores deben afrontar un problema:a vida útil dos figos, unha vez recollidos é extremadamente curta, o que inflúe negativamente na súa comercialización.
[box size=”large”]Atoparon unha molécula que bloquea os receptores do etileno, un composto que acelera a maduración[/box]
Por iso, desde o Instituto Tecnolóxico Agroalimentario de Extremadura, en colaboración co Instituto Universitario de Investigación en Recursos Agrarios da universidade autonómica, traballan desde hai anos para atopar tecnoloxías post-colleita que permitan estender o tempo de almacenamento da froita, o que beneficiará directamente á industria e ao consumidor.
Manuel Serradilla, un dos investigadores e partícipes deste proxecto desenvolveu un sistema de vida útil de figo fresco, concretamente na variedade Albacor, estensible a calquera variedade. Tal e como explica o autor do estudo, “o figo ten capacidade de madurar fóra da árbore, polo que é necesario buscar alternativas que permitan atrasar esa maduración e, por tanto, dure máis”.
Esta rapidez na maduración prodúcese debido ao etileno, composto químico que actúa como hormona vexetal regulando os procesos de maduración mediante a súa unión a uns receptores para desencadear gran parte dos procesos ligados á maduración.
Neste sentido, explica Serradilla, “unha das tecnoloxías que utilizamos foi unha molécula análoga ao etileno, o 1- MCP, que bloquea os receptores do etileno e para a maduración”. Para iso, engade o investigador, “colleitamos a froita e directamente tratámola en cámaras mediante aplicación volátil desta molécula, conseguindo así cortar a maduración e que a froita quede tal e como foi colleitada”.
Grazas a esta técnica, os investigadores conseguiron que os figos chegasen a durar ata 21 días, sen que se altere o sabor nin a aparencia da froita, pois a unión desta molécula cos receptores de etileno é irreversible.
Serradilla subliña que “se un figo, ao recollelo, ten unha dozura de 18 graos Brix, ao aplicarlle esta técnica a dozura vai ficar igual”. Ademais, esta técnica aplícase de forma comercial noutros tipos de froita climatérica, como a ameixa e, por tanto, é totalmente viable para a industria do figo.
